UKRAYNALILAR NƏ ETMƏLİDİR?!
2 mart 2025-сi il tarixində Avropa ölkələrinin liderləri Londonda Ukrayna ilə bağlı müzakirələr apardı. Toplantı başa çatdı, amma siyasətçilər konkret qərar qəbul etmədilər. Ümumi razılıq ondan ibarət oldu ki, sülh layihəsi hazırlanmalıdır.
Bu barədə ABŞ-ın da mövqeyi bilinməlidir.
Avropa dövlətlərini idarə edən liderlərin bu qərarı təsüf doğurur. Çünki ABŞ prezidenti Donald Tramp Ukrayna ilə bağlı mövqeyini 28 fevral 2025-ci il tarixində jurnalistlərin gözü qarşısında Zelenskini aşağılamaqla həm Avropa ölkələrinin rəhbərlərinə, həm də bütün dünyaya bəyan elədi. Bu reallıqları biləndən sonra yenidən ABŞ-a üz tutmaları Avropa liderlərinin aciz və qorxaq olduqlarını ortaya qoydu.
Açıq-aydın görünür ki, avropalı siyasətçilər özlərini Rusiyanın "pəncəsindən" qorumaq istəyirlər .
Amma avropalıların heç biri ukraynalılarla birlikdə ruslara qarşı döyüşmək və ölmək istəmir.
Hətta müharibəni davam etdirən Ukraynaya lazım olan məbləğdə ( məsələn, ən azı 500 milyard dollar.] vəsait ayıra bilmirlər.
Bu reallıqlar göstərir ki, güc yenə "doğana" - Ukraynalıların özünə düşəcək. Yenə insanlar öldürüləcək, şəhərlər-kəndlər dağılacaq.
Müşahidələr göstərir ki , dünya düzəni sürətlə dəyişir. Minillik dövlətçilik təcrübəsinə malik olan Türkiyə (TDT və ya TURAN birliyinə), Çin (Orta Dəhliz və ya İpək yolu) strateji yol xəritəsinə uyğun olaraq addım-addım irəli gedir. ABŞ Kanada, Qrelandiya, Panama və Arktikanı özünə qatmaqla, daha da böyümək istəyir. Rusiya öz aləmində yenidən SSRİ-nin bərpasına, super-güc olmağa çalışır.
Avropa Birliyi isə çaşqınlıq içindədir.
Avropa ölkələri NATO-ya güvənib Ukraynanı Rusiyanın qabağına "itələdilər." Üç il keçməsinə baxmayaraq, Rusiyanı məğlub edə bilmirlər. Ukraynanı da axıra qədər qorumağı bacarmırlar. Avropa ölkələrinin liderlərinin güvəndiyi ABŞ-ın prezidenti Donald Tramp onlarla qəbuledilməz şərtlərlə danışır.
NATO-nun vuran qolu olan Türkiyə siyasi rəhbərliyi də sadəlövh deyil. Birinci Dünya müharibəsində Böyük Osmanlı İmperiyasını itirdilər. 1923 -cü ildə inşa edilən Türkiyə Respublikası yüz ildir böyük savaşlara qoşulmadan yavaş - yavaş güclənir. İndi TDT layihəsi üzrə uğurla irəlilədikləri mərhələdə yoldan çıxıb ; Ukrayna bataqlığında çapalamaq istəmirlər.
Bəs Ukrayna nə etməlidir? Əlbəttə, bu barədə qərar qəbul etmək Ukrayna xalqının ixtiyarındadır. Biz ancaq düşündüyümüzü cəmiyyətlə bölüşə bilərik. Reallıq budur ki, üç il davam edən və müasir hərbi texnika ilə aparılan müharibədə bir milyona yaxın ukraynalı həlak olub. Yüz minlərlə insan yaralanıb, şikəst olub, itkin düşüb. On milyona yaxın ukraynalı ölkəni tərk edib, xarici ölkələrə sığınıb.
Böyük ümüdlər bağladıqları ABŞ onlardan üz döndərdi. Avropa ölkələri onları qızışdırır, özləri isə Rusiya ilə döyüşə girmək istəmir.
Vaxtilə Azərbaycan da ABŞ, Fransa və Rusiyanın arxa durduğu, silahlandırdığı, beynəlxalq tədbirlərdə müdafiə etdiyi Ermənistanla münaqişədə tək qalmışdı. Lakin Azərbaycan siyasi rəhbərliyi heç bir kapitulyasiya - təslimçilik sənədinə imza atmadı. Böyük dövlət xadimi Heydər Əliyevin uzaqgörən siyasətiylə 1994 - ildə Atəşkəsə nail olundu. Respublikamızın İqtisadiyatı dirçəldi, Ordu yenidən quruldu.
Ölkəmizin hərbi qüdrəti artdı. Prezident İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə dövlətimiz və xalqımız yumruq kimi birləşdi.
2020-ci ilin 27 sentyabrında başlayan İkinci Qarabağ müharibəsində cəmi 44 günə düşməni diz çökdürdük. 19/20 sentyabr 2023- cü il tarixində isə Şanlı Ordumuzun apardığı anti- terror əməliyatı ilə Ermənistan üzərində tam qələbə qazandıq. İşğal altında qalan torpaqlarımızı azad etdik. Respublikamızın bütün ərazisində süverenliyimiz bərpa olundu.
Bu gün azərbaycanlılar dünyanın istənilən ölkəsində və guşəsində alnı açıq, başı dik gəzir.
Düşünürük ki , ukraynalılar da ruhdan düşməməli, daha çox itkilərdən qaçmaq və yenidən dirçəlmək üçün onlar atəşkəs variantını seçə bilərlər.
Qəvami SADIQBƏYLİ
