Bir pıçıltı ilə...
Rəssam qardaşım,
Könül sirdaşım!
Gülləri o qədər də
Qırmızı çəkmə.
Onsuz da özləri,
Qırmızı olur güllər.
Gələcək günləri
Qırmızı çəkmə:
Onsuz da özləri,
Qırmızı olacaq -
Gələcək günlər!
Qırmızı rəngdə
Rüşvət kürsüsü çək,
Üstündə də
Kürsü xəstəsi -
Bir oğraş çək!
Bir İblis çək!
Yanağı qırmızı olsun,
Dodağı qırmızı olsun,
Boyu qisa, rəngi kürən,
Gözü, qaşı, kiprikləri,
Burnu, xalı, qırmızı olsun.
Yorğan – döşəyi qırmızı,
Solu, sağı qırmızı olsun.
Qan içində üzdür onu –
Yatağı qırmızı olsun.
Əgər çəkməsən –
O “üzü qırmızı”
Qırmızıya boyuyacaq hamımızı!
Ona görə də birinci
Onu – sən qabaqla.
Ancaq qara haşiyəsini
Bu gün çəkmə -
Sabaha saxlla.
Çünki –
minbir üz var onda,
Bir də gördün -
Sabah göründü başqa donda.
O vaxt təlx olacaq ovqatın.
Haşiyə rəngi tapmaq -
Olar fırçana çətin.
Rəssam qardaşım,
Könül sirdaşım,
Qırmızı kürsüdə çəkdiyin
Başdan – başa
Qırmızıya “bükdüyün” o oğraşın -
Ağzında da bir sümük çək.
Sümüyü sındıra bilməsin deyə -
Dişlərini mırıq çək.
Qırıq çək qıçlarını -
Yalanı tək – yeriyə bilməsin.
Mırıq çək dişlərini -
Şirə dönüb
biziı yeyə bilməsin.
...Rəssam qardaşım,
Könül sirdaşım,
Nə yaxşı ki, sən varsan.
Dediyimi anladın,
Eləcə pıçıldadım.
Demədim bərkdən,
Cünki, sənətkar olan –
Yaxşı seçir tükü – tükdən!
Əmir Pəhləvan